Dromen

Ieder mens heeft wel eens dromen,

soms wel en soms niet kunnen ze uitkomen.

Ik had zelf ook eens zo'n droom,

over iemand die van je houd heel gewoon.

Acht jaren eindelijk ook voor mij geluk,

maar wat een teleurstelling jij maakte

alles stuk.

Met een paar woorden was alles voorbij,

verschillende karakters was de reden

zoals jij zei.

Door de hel heb jij mij laten gaan,

je wilde niets meer weten van mijn bestaan.

Een hekel en haten deed je me niet,

waarom dan al dat verdriet

Langzaam weet ik nu wie jij bent,

jij werkt alleen met je verstand  je denk

je bent een echte vent.

Emotie's en gevoelens tonen zeggen

jou niets,

ik kan nu zeggen, ja aan jou karakter

ontbreekt iets.

Ik heb mijn dromen weer opgepakt,

mijn gevoelens voor jou zijn nu een

beetje afgezwakt.

Er zijn twee kinderen om voor te leven,

en die wil ik nu al mijn liefde geven.

Marian.

Eens

Eens zul je aan mij denken,

hoeveel liefde ik je wilde schenken.

Mij missen doe jij nu nog niet,

nee ik ben alleen, alleen met mijn verdriet.

Eens komt er een dag dan krijg je spijt,

maar dan ben je mij voor altijd kwijt.

Gevochten heb ik maanden lang om jou,

dat je zou inzien hoeveel ik van jou hou.

Niets heeft geholpen in mijn strijd,

alleen een hoop verloren tijd.

Dus bij deze ik laat je gaan,

want jij ziet mij niet eens meer staan.

Omdat ik de moeder ben van jou kind,

is dat het enigste wat ons nog bind.

Eens was je alles mijn man, mijn vriend,

nee, deze scheiding heb ik niet verdiend.

Marianne.

Sneeuw.

Ik zie ons nog staan, achter het raam,

de eerste keer in je leven zag je sneeuw.

Wat waren we toen nog gelukkig en voldaan

omdat onze harten om liefde schreeuwden

Waar jij vandaan komt sneeuwt het niet,

daar is het warm en schijnt de zon.

Nu doet sneeuw pijn en heb ik verdriet,

ik wou dat ik de klok terugdraaien kon.

Maar niets in het leven kun je dwingen,

ik heb iets van ons over gehouden en dat maakt me blij.

Een klein mannetje loopt nu door de sneeuw te springen,

dat is mijn doel, en jou laat ik vrij.